κάπου αλλού έχει άνοιξη

Σε λίγο τελειώνει ο δρόμος
κόψε ταχύτητα οδηγέ
θέλω να δω τη θέα
λένε πως είναι όμορφα εδώ
και εγώ δεν το πρόσεξα ποτέ μου
ο χρόνος κυλάει η ζωή περνάει
εγώ όχι
εγώ είμαι εδώ εγώ είμαι εδώ
με χίλια πάνε με χίλια δεν τους φτάνω, χρονοτριβώ
βραδύτητα, κόψε οδηγέ, κόψε
δεν υπάρχει κατάλληλη στιγμή
όλα εδώ γυρνάνε
σαν χελιδόνια μαζεύτηκαν για να φύγουν
κάπου αλλού πάει η άνοιξη
κάποιοι θα αργήσουν να έρθουν
κάποιοι δεν θα ξανάρθουν
πιαστήκανε από αλλού
πετάνε τώρα πετάνε κάπου αλλού έχει άνοιξη
τα χελιδόνια μας χαιρετούν
οι άνθρωποι μας ξεχνάνε κάπου αλλού έχει άνοιξη κάπου αλλού

σ' αγαπώ μ' αγαπάς κι όμως δεν φτάνει

Ας γράψουμε τα κείμενα οι ψυχές μας και ας στολίσουν με λέξεις τα άδεια μας χαρτιά
χωρίσαμε τον αέρα μας μ'αυτή η ελευθερία δεν μας αρέσει κι όλο περνάμε δίπλα από τα παλιά όμως δεν τα ακουμπάμε και όλο χανόμαστε εκεί που βρισκόμαστε κι ακόμα αγαπάμε ίσως και πιο πολύ μα πια δεν πολεμάμε...
... μας έμεινε μονάχα το παράπονο σ' αγαπώ μ' αγαπάς κι όμως δεν φτάνει

μαργαρίτα

Βρήκα κάτω από το μαξιλάρι μου μια μαργαρίτα ....σ'αγαπώ, σε μισώ, σ'αγαπώ, σε μισώ σ'αγαπώ..Η μήπως δεν πάει έτσι;
μια γυναικεία φωνή ακούγεται από μακριά με ένα τόνο γλυκό
δεν πάει έτσι μ'άγαπά δε μ'άγαπά είναι το σωστό..
ε τότε δεν έχει ενδιαφέρον αυτό το ξέρω δε μ'αγαπά

Αχ η μοίρα με ξεγέλασα θέλει πάλι να γελάσει μαζί μου

δεν χάνει τίποτα όποιος τίποτα δεν έχει

ΣΕΛΕΝΑ
ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ
Στίχοι- μουσική : ΝΙΚΟΣ ΒΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
Τραγούδι : ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΕΠΗΣ

Είμαι ένας ήλιος κλειδωμένος στο κελί μου
είσαι φεγγάρι μες τις λίμνης το βυθό
και οι δυο αόρατα παλάτια της ερήμου
στην ίδια μοίρα με τον ίδιο αριθμό

όλα τα όνειρα και τα ιδανικά μου
πρέπει να πακετάρω πριν να κοιμηθώ
τα νοικιασμένα να επιστρέψω τα φτερά μου
και ότι πίστεψα να το απαρνηθώ

καλή αντάμωση , καλή αντάμωση
νωρίς σκοτείνιασε και στην καρδιά μου βρέχει
καλή αντάμωση , καλή αντάμωση
δεν χάνει τίποτα όποιος τίποτα δεν έχει

Είμαι ο ήρωας ενός άτυχου επιλόγου
σε ένα σενάριο γραμμένο για την γη
και εσύ χορεύεις στο ρυθμό του παραλόγου
μήπως πλανέψεις μια καρδιά που αιμορραγεί

ήρθα και φεύγω επισκέπτης με άδεια χέρια
μόλις που πρόλαβα να πω πως σ αγαπώ
σύρθηκα ανάμεσα από δίκοπα μαχαίρια
για να αποδείξω της ζωής μου το σκοπό

καλή αντάμωση , καλή αντάμωση
νωρίς σκοτείνιασε και στην καρδιά μου βρέχει
καλή αντάμωση , καλή αντάμωση
δεν χάνει τίποτα όποιος τίποτα δεν έχει

διψάμε

Εγώ στο κρεβάτι χαμένος
Η μοναξιά στην πολυθρόνα απέναντί
Κι η θλίψη στην διπλανή καρέκλα σαν οι εναπομείναντες μετά από πάρτι Την αγωνία την στείλαμε να πάρει τσιγάρα κι ας μην καπνίζει κανείς εδώ
Μέχρι τώρα τα λέγαμε πίνοντας μπύρες
Μα τελείωσαν κι αυτές και μείναμε να κοιταζόμαστε βουβά και ούτε ξέραμε τι περιμένουμε
Μα η καριόλα η θλίψη γρήγορα θυμήθηκε : ο πόνος γιατί αργεί; Πάνε ώρες που τον στείλαμε για μπύρες, λέτε να χάθηκε
κουδούνι
Αυθόρμητα: μην ανοίξει κανείς
Μα τι λες λέει η θλίψη διψάμε

Χίος

Έτσι γνώρισα την θλίψη ακουμπισμένος στον ώμο της νοσταλγίας και όλο το παρόν χάθηκε μαζί με το παρελθόν και όλη η ζωή κάηκε από εμπρηστές τη ραστώνη και το φόβο, αναπολώ τότε που ξεχασμένος σε εκείνο το βουνό σκοπός της ερημιάς έδειξα τόσο θάρρος όσο ποτέ άλλοτε και είπα στο θεό μου, αν η ζωή δεν έχει άλλες χαρές εγώ δεν την θέλω και έτσι όπως με τρέλαινε η ερημιά αγνάντεψα τη φύση από ψηλά με σιγουριά και ύστερα κάθισα ικανοποιημένος και ακούμπησα το όπλο μου στο πλάι.... διέκοψαν τις σκέψεις μου η γιαγιά και ο παππούς που ήρθαν να μαζέψουν μαστίχες και η ερημιά δεν με είχε ανάγκη πια

Ήρθε ο καιρός

Ήρθε ο καιρός να βγεις από τον κόσμο που έφτιαξες μόνος σου στο πίσω το δώμα, ήρθε ο καιρός να πεις και στους άλλους πως λίγο τρελός και λίγο χαμένος πήρες το δρόμο που βγάζει από το χρόνο πως πήγες στα πρώτα και είδες στα φώτα την ευτυχία να τρέχει προς τα δω

Ήσυχα

Ήσυχα πολύ ήσυχα τόσο που νιώθω ανήσυχα

Δεν υπάρχεις

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA