Εγώ στο κρεβάτι χαμένος
Η μοναξιά στην πολυθρόνα απέναντί
Κι η θλίψη στην διπλανή καρέκλα σαν οι εναπομείναντες μετά από πάρτι Την αγωνία την στείλαμε να πάρει τσιγάρα κι ας μην καπνίζει κανείς εδώ
Μέχρι τώρα τα λέγαμε πίνοντας μπύρες
Μα τελείωσαν κι αυτές και μείναμε να κοιταζόμαστε βουβά και ούτε ξέραμε τι περιμένουμε
Μα η καριόλα η θλίψη γρήγορα θυμήθηκε : ο πόνος γιατί αργεί; Πάνε ώρες που τον στείλαμε για μπύρες, λέτε να χάθηκε
κουδούνι
Αυθόρμητα: μην ανοίξει κανείς
Μα τι λες λέει η θλίψη διψάμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου