στο πόδι...

Η έκθεση ηλίου ανυπόφορη με φουσκωμένους αριθμούς και ηλιαχτίδες

δουλειές κι αυτές να κάθεσαι και να κοιτάς τα πίσω να ξεδιαλέγεις τα καλά και να αδικείς τα άλλα φέρτα λοιπόν εδώ μπροστά και εγώ θα τα τσακίσω

δουλειές και αυτές να κάθεσαι και να πατάς στα ίδια κι οι άγνωστοι δρόμοι μοιάζουνε να ναι γεμάτοι φίδια

πάω να πιω λίγο αλκοόλ να θυμηθώ ότι υπάρχω να με χαλάσω να φτιαχτώ να χάσω να ξεχάσω να το πληρώσω με δραχμές κι όλοι να λένε γειά σου

αναμνησιακοί βάνδαλοι κατηγορία θανάτου τριτοκοσμικοί άγγελοι μηνύματα πάτου διαφθορά παρελθόντος αλλοίωση μέλλοντος σταγόνες παροντικής οράσεως φώτα θολής προβοσκίδας


βυθισμένοι άνθρωποι χωρίς μνήμη φορτωμένοι μόνο με επίπονες αναμνήσεις
βυθισμένοι άνθρωποι στα χάπια τους χωρισμένοι σε κομμάτια παζλ

δεν βρίσκουν ευτυχία πια στα χρώματα και θέλουν συνέχεια διακοπές παρόλο αυτά δουλεύουν ακατάπαυστα καλύπτοντας αιώνιες ενοχές

ΤΡΕΛΑ

Σταμάτα να λες σ'άγαπώ
και έλα εδώ πιάσε μου το χέρι ξανά
μη μου λες δεν μπορώ
μη μου λες σ'άγαπώ
αν δεν μπορείς να νικήσεις
κάτι τόσο μικρό

ποια αράχνη σε δένει εκεί
που δεν έχει φωτιά
μα το λένε ζωή
και κοιτάζεις την μέρα μακριά
στον ορίζοντα ισορροπεί η χαρά

ήταν νύχτα θυμάσαι γλυκιά
μα τώρα όλα αυτά είναι πλέον μακριά
κοιτάζεις δίπλα σου ξανά
κάποιος άλλος το χέρι σου κρατά
δεν θα πιω απο το στήθος σου ξανά

μη μου λες σ΄αγαπώ
δεν νικάει το ρήμα αυτό
μη μου λες πως δεν γίνετε αλλιώς
είναι ο κόσμος μικρός
είναι ο κόσμος τρελός