ΓΙΑΤΙ

Θέλω να σου πω ΓΙΑΤΙ
Μα δεν τολμώ ούτε να το ψιθυρίσω
Μόνο στα κρυφά μπορώ να σε βρίσω
Ετοιμοθάνατη η ελπίδα μου στο πλάι μου αργοπεθαίνει
Μα ακόμα και νεκρή μέσα μου θα την κουβαλάω μέχρι να αναστηθεί

Σβήσε με, φτύσε με, σκότωσε με

Ούτε στο μυαλό σου δεν θέλω να είμαι σβήσε με, φτύσε με, ξέρνα με
Δεν θέλω να μολύνομε εκεί μέσα, σε μια τόση στενή φυλακή δεν αντέχω, πνίγομαι, ασφυκτιώ…
Σβήσε με, φτύσε με, ξερνάμε και εγώ δεν θα έρθω ποτέ ξανά προς τα εκεί, καμία σαρκοφάγα νοσταλγία δεν θα με νικήσει, έχω γυμναστεί στον πόνο, θα χώσω τα δόντια μου στο σάπιο κουφάρι της τόσο βαθιά που δεν θα με ξαναπλησιάσει ποτέ.
Ούτε στο μυαλό σου δεν θέλω να βρίσκομαι πια, σβήσε με, φτύσε με, σκότωσε με .

Α4 PARADISE 8/04-12/04

Όσες ώρες φύλαξα τόσες μου και οι κατάρες
Στρατόκαυλοι να γίνετε όλοι σας κερατάδες
Σαν φεύγετε από τα σπίτια σας
Να μπαίνουν οι γαμιάδες
Να σκίζουν τις γυναίκες σας φαντάροι ψωλαράδες

Φεγγάρι κωλοφέγγαρο

Τώρα που γεμίζεις φεγγαράκι μου μοιάζεις με κωλοτρυπίδα πάνω σε μαύρο κώλο, έτσι το έβλεπε ο ήρωας του Κούντερα στην βραδύτητα από εκεί πρέπει να κληρονόμησα και την λέξη κακογαμημένες, αυτές θα ψάχνουν να βρούνε ατμόσφαιρα κάτω από μια φωτεινή μπάλα και μετά θα χάσουνε την μπάλα θα ανοίξουνε τα πόδια στο γήπεδο και θα παραμείνουνε κακογαμημένες κοιτώντας μια κωλοτρυπίδα..
«φεγγάρι κωλοφέγγαρο φεγγάρι γαμημένο τη νύχτα κανείς φωτεινή και εμένα διεστραμμένο»

Πες στους φεγγαρίσιους να σβήσουν τους φακούς

Γαμημένο φεγγάρι κατέβα δεν αντέχω να σε βλέπω άλλο πια ! Aς πάνε για ύπνο οι ηλίθιοι ρομαντικοί και τα ζευγαράκια που σε κοιτάνε καυλωμένα, ψάχνοντας ατμόσφαιρα κάτω από το μαραμένο φως σου, χαρίζοντας σε εσένα τον ρόλο του ματάκια! Τι θες να φωτίσεις ετούτη την νύχτα; ποιους δρόμους; ποιες ψυχές! Δεν βλέπεις αυτός ο κόσμος γέμισε φωτιές δε σε έχει ανάγκη, αυτός ο κόσμος γέμισε από ρομαντικούς δολοφόνους. Σβήσε, το δρόμο πια θα τον φωτίζουνε οι βόμβες θα το φωτίζουν αυτές οι διάφανες ψυχές που χάθηκαν για να κοιμάμαι εγώ, τα ζευγαράκια και οι ηλίθιοι ρομαντικοί ήσυχα να μην μπορεί να ταράξει κανένα πούστης το συνεχή βαθύ μας ύπνο για να χορεύουμε εκστασιασμένοι κάτω από το λεπτό σου φως! πες στους φεγγαρίσιους να σβήσουν τους φακούς, τελείωσε το θέαμα, δε θα κάνουμε sex σήμερα, μόνο πόλεμο…

«Αστέρια, κομήτες, ουρανοί, απόψε κοιμηθείτε και αύριο πρωί, πρωί να πα να γαμηθείτε»

ΜΕΘΥΣΤΕ

Πρέπει να ‘σαι πάντα μεθυσμένος . Εκεί είναι όλη η ιστορία : είναι το μοναδικό πρόβλημα. Για να μη νιώθετε το φρικτό πόνο του χρόνου που σπάζει τους ώμους σας και σας γέρνει στην γη πρέπει να μεθάτε αδιάκοπα .
Αλλά με τι ; Μ ε κρασί, με ποίηση η με αρετή, όπως σας αρέσει. Αλλά μεθύστε.
Και αν μερικές φορές στα σκαλιά ενός παλατιού, στο πράσινο χορτάρι ενός χαντακιού, μέσα στην σκυθρωπή μοναξιά της κάμαρας σας, ξυπνάτε με το μεθύσι κιόλας ελαττωμένο η χαμένο ρωτήστε τον αέρα , το κύμα, το άστρο , το πούλι, το ρολόι, το κάθε τι που βογκά, το κάθε τι που κυλά, το κάθε τι που τραγουδά, ρωτήστε τι ώρα είναι, και ο αέρας, το κύμα , το άστρο το πούλι, το ρολόι, θα σας απαντήσουν : «είναι η ώρα να μεθύσετε ! Για να μην είσαστε οι βασανισμένοι σκλάβοι του χρόνου μεθύστε χωρίς διακοπή ! με κρασί , με ποίηση η με αρετή , όπως σας αρέσει».

Ποίημα του Charles Baudelaire
Από μετάφραση της Εύας Μυλωνά
(Είχα και μια άλλη υπόψη μου αν
θυμάμαι καλά του Εγγονόπουλου
αλλά και αυτή είναι εξίσου καλή)

Get Drunk!

Always be drunk.That's it!The great imperative!In order not to feelTime's horrid fardelbruise your shoulders,grinding you into the earth,Get drunk and stay that way.

On what?On wine, poetry, virtue, whatever.But get drunk.

And if you sometimes happen to wake upon the porches of a palace,in the green grass of a ditch,in the dismal loneliness of your own room,your drunkenness gone or disappearing,ask the wind,the wave,the star,the bird,the clock,ask everything that flees,everything that groansor rollsor sings,everything that speaks,ask what time it is;and the wind,the wave,the star,the bird,the clockwill answer you:"Time to get drunk!Don't be martyred slaves of Time,Get drunk!Stay drunk!On wine, virtue, poetry, whatever!"

Δε θέλω να με δει κανένας

Έτσι κρυφά σε μια γωνιά δε θέλω να με δει κανένας θα φτιάξω την δική μου γειτονιά στο άλλαγμα της μέρας και όταν θα βρίζω θα γελώ και όταν πονώ θα βρίζω
Δεν έχω τίποτα να πω μονάχα τις βρισιές μου θα ψελλίζω
Κανόνες δεν ακολουθώ και ούτε τις λέξεις μου ζυγίζω θα κουβαλήσω τον ζυγό και στον αέρα τις χαρίζω

Ιστορία σκύλα και ψεύτρα

Όλη η ιστορία μιλάει για πόλεμο και συγκρούσεις πότε ο πελοποννησιακός πότε εκστρατείες ποτέ ναυμαχίες ,μετά που ενώθηκε ο κόσμος βαρεθήκανε του τοπικούς και γειτονικούς και άρχισαν τους παγκόσμιους, μεγαλώσανε οι δουλειές μη πάει χαμένη και η προπόνηση τόσων αιώνων

Με άλλα λόγια ιστορία χωρίς πόλεμο δεν έχουμε και για να ακριβολογώ χωρίς πόλεμο δεν έχουμε ιστορία και έτσι ο Μπούς και οι άλλοι πολεμόφιλοι φίλοι του διοργανώνουν μερικούς για να γεμίζουν τα κενά του χρόνου με ιστορία
Το συμπέρασμα είναι ότι δεν είναι πολεμόφιλοι απλά τους αρέσει να γράφουν ιστορία, αυτοί την αφηγούνται και οι ιστορικοί απλά θα την αποτυπώσουν και για αυτό δεν θα πρέπει να διαμαρτυρόμαστε και να δυσανασχετούμε, απλά να το αποδεχτούμε σαν αναπόφευκτο στοιχείο της ύπαρξης μας σ’ αυτόν τον όμορφο γαμημένο κόσμο

Άραγε τι θα πούνε στα παιδιά της Αμερικής του μέλλοντος, ότι η αμερική έσωσε τόσους λαούς? Ιστορία σκύλα και ψεύτρα μας οδηγείς κατά διαόλου, πότε δεν μας είπε την αλήθεια, μόνο την εννόησες κάποιες φορές, γλύφοντας μεταθανάτιους κώλους

Στις φαγωμένες εποχές

Στις φαγωμένες εποχές κανείς δεν έχει ενοχές, μας φαίνονται όλα μακριά, αναίσθητους μας κάνανε ξανά, κρέμεται από το ταβάνι ένα χέρι και ένα πόδι δίπλα σου περνά, καταλάβανε τον κόσμο οι διαβόλοι και εμείς παίζουμε στην παιδική χαρά, τι με πότισαν και έγινα ανίκανος να αντιδράσω να τα υπομένω όλα σιωπηλά και ποιοι είναι αυτοί που θα μου πούνε πως θα δράσω να σώσουμε τον κόσμο τους ξανά

Τίποτα δεν γίνεται όλοι μαζί , μη σας ξεγελάνε ένας, ένας
Ένας, ένας πρέπει να αποδράσει από μόνος του μη περιμένεις του άλλους όρμα ,όρμα σε όλους αυτούς που σου τρώνε από την σάρκα σου ,σε όλους αυτούς που είναι εθισμένοι στο αίμα σου ,δάγκωσε το πρωί το αφεντικό σου κλώτσα ,οποιονδήποτε νομίζει πως ο κόσμος έγινε για αυτόν, πάρε φόρα και ξέσκισε τους όλους
Πάρε αγκαλιά ότι έχεις σώσει από τα αρπακτικά σαν να χεις ζωστεί τα εκρηκτικά του πιο ριψοκίνδυνου καμικάζι και ξεχύσου, ξεχύσου πάνω τους να ελευθερωθείς να βγεις από το κλουβί τους από αυτό το γυαλί, θεέ μου ανάσα καθαρή ,αέρα , αέρα…

Άσε να σε οδηγήσει αυτό που σε καίει και το σβήνεις με αντάλλαγμα μια χούφτα σιγουριά και με καθρεφτάκια που σου μοιάζουν μαγικά..
Φτιάξε την δική σου τρομοκρατική οργάνωση με εσένα , εσένα και εσένα και ορμάτε, ορμάτε παντού ,στα γραφεία, στους δρόμους, στα κεφάλια τους, στους κώλους τους, ξεσκίστε τους και μην αφήσεις ούτε έναν να σε κοιτάξει υποτιμητικά ξανά , ούτε έναν μα ακούς?....

Η αυτοκρατορία των ανάπηρων : http://www.filefactory.com/file/1c9e43/