πως σβήνει μια αγάπη

θέλω να ρθω πίσω εκείνη την μέρα που μ' έσβησες
θέλω να είμαι εκεί να το ζω
θέλω να δω πως σβήνει μια αγάπη πως παίρνει ανάποδες στροφές ένα μυαλό και ξεκολλάει..
να σε βρήκε στο ξύπνημα η στον ύπνο
να μπήκε απ΄το παράθυρο η απ'την οθόνη
από που κ αν ήρθε με κατέστρεψε

Θα θελα να σε συναντούσα

θα θελα να σε συναντούσα Καρυωτάκη
να μου λεγες για το πικρό φαρμάκι
αν το μυαλό σου ήταν του θανάτου η αιτία
όπως έλεγε η αγαπημένη σου Μαρία

.................................

όμορφος κόσμος

Μακάρι όλες οι γυναίκες της ζωής μου να χαμογελάνε όπως τις πρώτες μέρες που με γνώρισαν γιατί τότε σίγουρα ο κόσμος θα μοιάζει πιο όμορφος

1. Μη σε περάσω για όνειρο

Ήρθες μια μέρα ως εδώ να δω πως είσαι ψέμα
Θα με γελούν τα μάτια μου θα με γελούν τα αυτιά μου
Στα όνειρα θα πιστέψω εγώ που γίνεσαι δικιά μου

Έτσι λοιπόν σε χώρισα στα δυο για να ζήσω
Η μια να ζει στα όνειρα κι άλλη στη ζωή σου

Φοβάμαι μόνο μη καμία φορά πάλι σε συναντήσω
Και σε περάσω για όνειρο και όμορφα σε φιλήσω

μέσα από το μάτι ενός φακού

θέλω να σου πω, να σου πω, να σου πω

Όσα λόγια και να πω δε φτάνουν να σε γυρίσουν πίσω ότι και να αισθάνομαι θα το μοιράζομαι με την νύχτα , σ' ένα κρεβάτι που γυρνάω περιμένοντας τον ύπνο
πρέπει να εφεύρω καινούρια τεχνάσματα να σε προσπερνάω φταίνε πολλά κι ύστερα κάτι εικόνες έρχονται στο μυαλό μου σαν αστραπές, σα να σε βλέπω μέσα από το μάτι ενός φακού καθώς σε φωτίζει για μια μόνο στιγμή το φλας την παροντική αυτή στιγμή όσο μακριά και να είσαι
θέλω να έρθω να σου δώσω ένα φιλί και εσύ να ανοίξεις τα βλέφαρά σου να με δεις με αυτούς τους ήλιους να πλημμυρίσει η καρδιά μου φως
αλήθεια υπάρχεις; ή είσαι ένα όνειρο

λήθη μη μας κερνάς

Χωρίζεις την απάθεια
σε φόβο και συμπάθεια
και βλέπεις τα κελεύσματα
δεμένος στο κατάρτι

το ξέρω μόνος δέθηκες
και στα φθηνά σου μπλέχτηκες
κι έγινες ακριβός
σαν τότε που ερωτεύτηκες
και νόμιζες πως πέθαινες
κι έγινες σοφός

κοιτάζεις στο παράθυρο
το κρίμα και το άδικο
κι έπειτα το ξεχνάς
οι σκέψεις σου στο άπειρο
και το παιχνίδι μάταιο
λήθη μη μας κερνάς

χαράματα και κλάματα
βράδυ και μεσημέρι
πιστεύουνε σε θαύματα
σ' αυτά εδώ τα μέρη