Πέμπτη, Ιουνίου 07, 2007

Διονύσης Καψάλης

ΤΕΣΣΕΡΑ
Δέκαθλο
1.0

Μια νύχτα θα κάτσω να γράψω ένα μεγάλο μυθιστόρημα, για να σε χωρέσει σ’ όλη την αμύθητη έκσταση σου . ΄Ήρωας θα είμαι εγώ καθώς εγράφη , κι εσύ θα είσαι η γλώσσα του μυθιστορήματος και το όνομά σου θα είναι πεολειχία. Κι όποιος μου πει πως είναι ακατάληπτο το πόνημα μου θα τον βραβεύσω : θα του δείξω κάτι λίγο απ’ το κορμί σου όταν το συνεπαίρνει η νύχτα, θα τον καλέσω να σε δει που μπήγεις τα δόντια σου στο φως κι ευφραίνεσαι, κι αν κάποιος μου πει πως κατάλαβε, θα τον σκοτώσω. Έτσι σκοπεύω να πλάσω κάποτε το τέλειο μυθιστόρημα, να ξαναγράψω τη σιωπή στην ημερήσια διάταξη των αγγέλων.