Δευτέρα, Φεβρουαρίου 12, 2007

ΓΙΟΡΤΗ-ΤΡΥΠΕΣ

Τα λόγια μου είναι μια γλυκιά προσευχή
κουρνιάζουν έξω από το κλεισμένο σου
παράθυρο
και αν τ' άφηνες θ' ανοίγαν μια ρωγμή
απ' το μικρό κελί σου ως το άπειρο
Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς
σα το κατάδικο
Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει
τόν παράδεισο
πάνω απ' τη στάχτη
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει
σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν
διψασμένοι ανοιχτοί
Είν' η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά
στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες
ραγισμένοι ουρανοί
Είν' η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
Τα λόγια μου είναι μια ανέλπιδη ευχή
Σβησμένα φώτα μέσα στο άχαρο δωμάτιο
Και αν τ' άφηνες θα καίγαν τη σιωπή
Και θα διαλύαν το κρυμμένο σου
παράπονο
Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς
σα το κατάδικο
Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει
τον παράδεισο
πάνω απ' τη στάχτη
Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει
σε ό,τι σου τρώει
τη ψυχή
Υπάρχει ακόμα κάτι που δεν έχει χαθεί.



Δεν υπάρχουν σχόλια: