Σε ένα φυλάκιο ορεινά τις Χίου υπηρετούσε ο Βασίλης
Είχε 5 μήνες να πάρει άδεια είχε αργήσει η μετάθεση του από το κέντρο 2 μήνες και όταν έφτασε στην Χίο ενώ ήταν παλιός είχε αντιμετώπιση νέου, απάλευτος ο μικρός όπως του γράφε και ο Χιώτης ταχυδρόμος στην σκοπιά για να τον πειράξει «βασίλις δεν τιν μπαλεβω» και ο Βασίλης για να την παλέψει όπως και κάθε στρατιώτης άρχιζε τα τηλέφωνα «έλα ρε μάνα μη μου το κόψεις το τηλέφωνο, πλήρωσε το λογαριασμό πρέπει να πάρω άδεια, κάνε κάτι» τον άκουγα να φωνάζει από την απέναντι σκοπιά μετά τον έχασα από τα μάτια μου χτυπάει το τηλέφωνο, κοιτάω, απόκρυψη έλα ρε μαλάκα Βασίλη «που με κατάλαβες;” Ποιος άλλος θα με έπαιρνε εδώ που είμαστε ξεχασμένοι; «έλα από εδώ εσένα δεν θα σου πούνε τίποτα»
Μια μέρα τον πείραζε ο ταχυδρόμος «Βασιλάκη τι γίνετε δεν την μπαλεβις ρε»
-θέλω άδεια ρε να πάω σπίτι μου
-50 ευρώ και 4 φωτογραφίες αναβολή μη το σκέφτεσαι
πετάγεται και ένας κρητικός και λέει, όχι αναβολή ρε παιδιά τι είναι αυτά που λέτε ο στρατός χρειάζεται, ήσουνα μικάκι και θα γίνει άντρας, ο στρατός σε κάνει άντρα
τότε παίρνει το παράπονο τον Βασίλη και μέσα σε λυγμούς λέει μαλάκα εσένα μπορεί να σε κάνει άντρα ο στρατός αλλά εμένα με κάνει γυναίκα κάθε βράδυ κλαίω ρε μαλάκες.
Ο Βασίλης να κλαίει και εμείς να γελάμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου