Με σκαλίζεις σαν ξερό χωράφι
Κι ό,τι σάπιο κι άχρηστο βρίσκεις το αγαπάς
Το χρυσάφι μου το πετάς στα σκουπίδια
Αναλογίζομαι την ώρα που θα φεύγεις
Νομίζοντας πως πήρες ό,τι ήθελες να πάρεις
Δίχως ποτέ να σου περάσει απο το μυαλό
Πως πήρες ότι σου άξιζε να πάρεις
7 σχόλια:
Ξεκαβάλα, μωρό μου, από το καλάμι του επαναστάτη δίχως αιτία!
Πιστεύεις στ' αλήθεια πως μπορείς να ξεχωρίσεις το άχρηστο από το χρυσάφι;
Αλλά ακόμη και αν μπορείς, ξεχνάς πως η αξία του χρυσού είναι άλλη μια αυθαίρετη κοινωνική σύμβαση..
νομίζω οτι σε όλα σου τα ερωτήματα έχουν απαντήσει οι λίγες αυτές γραμμές του "θείου Γιαννη"
Έτσι νομίζεις;
Γίνε λοιπόν για λίγο βοήθημα του Πατάκη και υπόδειξέ τις μου
δεν συμφωνούσα ποτέ με τα βοηθήματα πατάκη στην ανάλυση ποιημάτων για αυτό δεν θα μπώ στην διαδικασία και για τον "θείο Γιάννη" αν και πιστεύω πως οι 2 τελευταίες γραμμές δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια σε καμία "αγνωστη χ" να αντιδράσει..
..και εγώ δεν συμφωνούσα με το μάθημα των νεοελληνικών κειμένων γενικότερα.
Αλλά εφόσον αυτό το ποίημα είναι τόσο "σωστό", μήπως και ο "θείος Γιάννης" πήρε αυτό που του άξιζε από την άγνωστη x;
Εγώ θα σου πω μια ιστορία, σε ένα bar από αυτά που συχνάζουν οι καλλιτέχνες αργά τα βράδια μετά την δουλειά τους, εκεί λοιπόν σύχναζε και μια γυναίκα γύρω στα 40, όμορφη, ψιλή, γοητευτική, εντυπωσιακή θα έλεγα, ένα από αυτά τα βράδια καθότανε δίπλα μου και μιλάγαμε για μουσική (εκείνη την ώρα πρέπει να έπαιζε ελληνικά δεκαετία 50) δεν ακούω μου λέει ελληνικά ποτέ δεν άκουγα.. και όπως γύρναγε η συζήτηση ήρθε και στον Παύλο τον Σιδηρόπουλο, τον ήξέρα μου λέει κάναμε παρέα μια εποχή όταν ήμουνα μικρή.. από τα λεγόμενα της κατάλαβα ότι δεν είχε και πολύ καλή εικόνα για αυτόν δεν της είχε μιλήσει ποτέ για τις ιδέες του και τα πιστεύω του στην μουσική, ακόμα και εκείνη την στιγμή που μιλάγαμε τα αγνοούσε, οι παρέες του (λέει καπως τσατισμένα απο την εμμονή μου στην αξία των ιδεών του)ήταν με πρεζόνια ο Παύλος το μόνο που ήθελε απο εμένα ήταν να γαμήσει... "έλα καμία μέρα στο μαγαζί που δουλεύω, έχω έναν δίσκο του Παύλου, δεν παίζω ελληνική μουσική αλλά για σένα θα τον βάλω"
για να δούμε αν κατάλαβα καλά: ο "θειος Γιάννης", όπως ο Σιδηρόπουλος δεν της είχε μιλήσει ποτέ για τις ιδέες του και τα πιστεύω του στην μουσική, δεν της είχε δείξει ποτε το χρυσάφι του και έχει και παράπονα από πάνω;
Δημοσίευση σχολίου