Έλα καλό μου σύννεφο και γίνε καταιγίδα και πνίξε όσους κλέβουνε απ’ τη μικρή μου ελπίδα
Σβήσε και αυτή που αγάπησα σαν ζωγραφιά σε τοίχο και βάψτα όλα πράσινα στης μοναξιάς τον κήπο
Ρίξε και δυο αστραπές σε εκείνες που ξεχνούνε για να φοβούνται τις νυχτιές και να με νοσταλγούνε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου